1. W czasie zawodów każdy z 11 schematów może być użyty, wybiera go sędzia danej klasy i wszyscy zawodnicy danej klasy muszą go przejechać.
2. Każdy zawodnik pokonuje żądany schemat indywidualnie i oddzielnie. Wszystkie konie będą oceniane natychmiast po wjeździe na arenę. Każdy błąd popełniony przed rozpoczęciem przejazdu schematu będzie odpowiednio oceniony
3. Kierować koniem (to rein) to znaczy nie tylko prowadzić go w żądanym kierunku, ale także kontrolować jego każdy ruch. Najlepsze konie będą chętnie poddawały się temu kierowaniu lub prowadzeniu z niewielkim lub bez widocznego oporu i będą całkowicie posłuszne woli jeźdźca. Każdy ruch wykonany z własnej inicjatywy konia, będzie oceniany jako brak kontroli nad koniem. Wszystkie różnice w przejeździe zawodnika w stosunku do opisu wybranego schematu będą ocenione jako chwilowy brak kontroli nad koniem i ukarane odpowiednio do wielkości wykroczenia. Pozytywnie na ocenę wpłyną płynność, finezja, wygląd, szybkość i pewność wykonania poszczególnych elementów przy zachowaniu kontroli nad prędkością ich wykonania.
4. Ocena oparta jest na systemie punktowym od 0 do nieskończoności przy 70 punktach określających średni przejazd. Poszczególne elementy schematu będą oceniane z 1/2 punktowym postępem od -1 i 1/2 za bardzo złe wykonanie do + 1 i ½ za bardzo dobre wykonanie elementu; z oceną 0 za poprawne wykonanie elementu, ale bez stopnia trudności.
5. Następujące sytuacje będą skutkowały oceną „na score”:
1. Znęcanie się nad koniem w arenie i/lub gdy istnieje dowód, że znęcanie miało miejsce przed lub w czasie przejazdu konia w zawodach.
2. Użycie niedozwolonego sprzętu, wliczając w to owinięcie drutem ścięgierza, bosalu lub łańcuszka wędzidła.
3. Użycie niedozwolonych wędzideł, bosalu lub łańcuszków wędzidła; gdy używa się zwykłego wędzidła (snaffle) dodatkowy pasek wędzidła jest dopuszczalny, natomiast z tym rodzajem wędzidła nie wolno używać łańcuszka.
4. Użycie tack collars, martwego wytoku lub nachrapnika.
5. Użycie batów lub palcatów
6. Użycie wszelkich środków, które zmieniają ruch czy obrót ogona konia.
7. Niepoddanie rzędu lub konia właściwemu sędziemu do sprawdzenia.
8. Brak szacunku lub złe zachowanie zawodnika.
9. Zamknięte wodze nie są dozwolone, za wyjątkiem wodzy typu romal.
6. Położenie końcówek wodzy może być poprawione w każdym miejscu, gdzie dozwolone jest całkowite zatrzymanie konia w czasie przejazdu; wolna ręka zawodnika może być użyta do trzymania końcówki wodzy typu romal w prawidłowy sposób.
7. Następujące sytuacje będą skutkowały oceną 0 (score 0):
1. Więcej niż palec wskazujący pomiędzy wodzami
2. Trzymanie wodzy w dwóch rękach (za wyjątkiem klas, które dopuszczają taką sytuację)
3. Nieprawidłowe użycie wodzy typu romal
4. Przejechanie schematu inaczej niż opisano w przepisach.
5. Wykonanie elementów schematu w innej kolejności niż opisano w przepisach.
6. Dodanie dodatkowych elementów; wliczając w to, ale nie ograniczając do:
1. Cofanie więcej niż 2 kroki (strides: wszystkie nogi konia wykonują więcej niż po 2 ruchy).
2. Obrót o więcej niż 90 stopni.
7. Defekt rzędu końskiego, który opóźnia zakończenie przejazdu; wliczając w to upuszczenie wodzy, która upada na ziemię, podczas gdy koń jest w ruchu.
8. Znarowienie się lub odmowa wykonywania poleceń przez konia, które opóźnią zakończenie przejazdu;
9. Ucieczka konia lub niemożność kierowania nim, przy czy nie jest możliwe określenie czy przejazd jest zgodny ze schematem.
10. Kłusowanie przez więcej niż połowę koła lub połowę długości areny;
11. Spin przekręcony o więcej niż 1/4 obrotu.
12. Upadek zawodnika lub konia

Uzyskanie oceny „no Score” i „score 0” powoduje, że zawodnik nie jest klasyfikowany w danej klasie (jednorundowej) czy eliminacjach, ale ocena „score 0” pozwala na dalszy start w zawodach wielorundowych. Ocena „no score” na taki start nie pozwala.

8. Następujące sytuacje będą skutkowały odjęciem od oceny zawodnika 5 punktów:
1. Użycie ostrogi przed popręgiem;
2. Użycie którejkolwiek ręki do ukarania lub nagrodzenia konia;
3. Trzymanie się siodła którąkolwiek ręką;
4. Oczywiste nieposłuszeństwo konia, takie jak kopanie, brykanie, gryzienie czy stawanie dęba.
9. Następujące sytuacje będą skutkowały odjęciem od oceny zawodnika 2 punktów:
1. Przerwanie chodu
2. Przerwanie spinu lub rollbacku
3. W schematach „walk-in” niezatrzymanie się lub inny chód niż stęp przed rozpoczęciem galopu;
4. W schematach „run-in” nie zagalopowanie przed pierwszym pachołkiem;
5. Nie minięcie określonego pachołka przed rozpoczęciem zatrzymania.
10. Rozpoczęcie lub wykonywanie kół lub ósemek galopując ze złej nogi będzie oceniane jak następuje:

Za każdym razem gdy koń galopuje ze złej nagi sędzi karze zawodnika 1 punktem. Kara za galop ze złej nogi kumuluje się i sędzia będzie karał zawodnika 1 punktem za każdą ćwiartkę koła pokonane w galopie ze złej nogi i za każdy razem gdy koń galopuje tam ze złej nogi. Sędzia będzie karał zawodnika 1/2 punktem za opóźnioną zmianę nogi o jeden krok, w stosunku do miejsca określonego w schemacie.

11. Odejmuje się 1/2 punktu za rozpoczęcie koła lub zakończenie rolback kłusem do 2 kroków (strides: wszystkie nogi konia wykonują więcej niż po 2 ruchy). Kłusowanie więcej niż 2 kroki ale mniej niż 1/2 długości areny będzie karane 2 punktami.
12. Odejmuje się 1/2 punktu za spin ponad lub poniżej 1/8 obrotu, odejmuje się 1 punkt za spin ponad lub poniżej 1/8 do 1/4 obrotu.
13. Odejmuje się 1/2 punktu za jazdę bliżyj niż 6 m od ogrodzenia lub ściany areny podczas najazdu na stop i/lub rolback.
14. Galopowanie ze złej nogi podczas objeżdżania areny po łuku wzdłuż krótkiej ściany areny powoduje ukaranie zawodnika 1 punktem za połowę łuku i 2 punktami za ponad 1/2 łuku.
15. Błędy popełnione przez konia, nie powodujące dyskwalifikacji, ale ocenione odpowiednio do wielkości wykroczenia:
1. Otwieranie pyska, podczas noszenia wędzidła;
2. Nadmierne otwieranie pyska lub zadzieranie głowy przez konia podczas wykonywania zatrzymań;
3. Wykonane zatrzymanie nie jest płynne, proste, tylne nogi konia odbijają się od podłoża;
4. Odmowa zmiany nogi;
5. Uprzedzanie przez konia sygnałów zawodnika;
6. Potykanie się konia
7. Cofanie się bokiem, krzywe;
8. Przewrócenie pachołków.
16. Błędy popełnione przez zawodnika, nie powodujące dyskwalifikacji, ale ocenione odpowiednio do wielkości wykroczenia:
1. Zgubienie strzemion
2. Nieprzejechanie kół lub ósemek w przestrzeni wyznaczonej przez pachołki nie traktuje się jako błąd, jeżeli spowodowane są stanem lub wielkością areny; wykonanie zatrzymań i rolback przed odpowiednimi pachołkami jest uważane za błąd i karane punktami karnymi.
17. Kiedy koń jest w ruchu ręce zawodnika nie powinny dotykać ani konia, ani siodła.

1. W tej klasie będzie oceniany będzie przejazd konia przez przeszkody, ze szczególną oceną sposobu pokonania przeszkód, reakcji na pomoce jeźdźca i jakość chodów. Pozytywnie będzie oceniany koń pokonujący przeszkody w sposób elegancki i z pewną prędkością, która nie wpłynie na poprawność przejazdu. Koń zostaje pozytywnie oceniony gdy zwraca uwagę na pokonywane przeszkody i wykazuje zdolność do wybierania własnej drogi przejazdu przez i pomiędzy przeszkodami; oraz chętnie odpowiada na pomoce jeźdźca przy przejeździe przez trudniejsze przeszkody.
2. Koń będzie karany za niepotrzebne opóźnienie w podejściu i pokonaniu przeszkody. Karane będą również konie ze sztucznym wyglądem i postawą przy pokonywaniu przeszkód.
3. Nie będzie wymagana praca koni wzdłuż ogrodzenia (jak np. w Western Pleasure). Schemat przejazdu powinien być tak ułożony, aby koń zaprezentował się pomiędzy przeszkodami w trzech chodach (stęp, kłus, galop) i jakość i kadencja tych chodów będzie miała wpływ na ocenę poszczególnych manewrów. W czasie przejazdu pomiędzy przeszkodami koń powinien być zbalansowany, nosić głowę i szyję rozluźnioną, w naturalnej pozycji z potylicą na wysokości lub nieznacznie powyżej. Koń nie powinien nosić głowy schowanej za pionem, dając wrażenie zastraszenia lub wysuwać nos zbytnio do przodu dając wrażenie oporu. Dobór chodów pomiędzy przeszkodami zależy od sędziego.
4. Schemat przejazdu musi być ogłoszony co najmniej na 1 godzinę przed rozpoczęciem klasy.
5. Odjęcie punktów następuje za:

Pół (1/2) punktu

• każde dotknięcie drąga, tyczki, pachołka, rośliny lub innego składnika przeszkody

Jeden (1) punkt

• każde ugryzienie, uderzenie lub nadepnięcie na drąg, tyczkę, pachołek, roślinę lub inny składnik przeszkody
• niewłaściwy chód lub przerwanie chodu w stępie lub kłusie przez dwa lub mniej kroków (stride)
• obydwie tylne lub przednie nogi postawione w przestrzeni przewidzianej na postawienie tylko jednej nogi (np. między leżącymi drągami) w stępie lub w kłusie
• przeskoczenie nad lub niepostawienie nogi w wymaganej przestrzeni
• opuszczenie drąga w czasie przejazdu przez nie w galopie
• niewłaściwa liczba kroków, jeśli zaznaczona

Trzy (3) punkty

• niewłaściwy chód lub przerwanie chodu w stępie lub kłusie przez więcej niż kroki (stride)
• galop ze złej nogi lub przerwanie chodu w galopie (za wyjątkiem korygowania galopu ze złej nogi)
• przewrócenie podniesionego drąga, pachołka, beczki, przeszkody lub poważne uszkodzenie przeszkody
• postawienie nogi poza wyznaczonymi granicami, przeskoczenie przez lub wyskoczenie z przeszkody z wyznaczonymi granicami jedną nogą gdy koń wszedł nogami do przeszkody, włączając w to ominięcie jednego elementu przeszkody na linii przejazdu jedną nogą

Pięć (5) punktów

• upuszczenie płaszcza lub innego obiektu, który miał być przeniesiony w inne miejsce
• pierwsza lub druga skumulowana odmowa, uniknięcie lub uchylenie się od pokonania przeszkody przez okazanie strachu, nieśmiałości lub przez cofanie.
• puszczenie bramki lub upuszczenie liny od bramki
• użycie drugiej ręki do opanowanie strachu lub nagrodzenia konia– postawienie nogi poza wyznaczonymi granicami, przeskoczenie przez lub wyskoczenie z przeszkody więcej niż jedną nogą gdy koń wszedł nogami do przeszkody z wyznaczonymi granicami, włączając w to ominięcie jednego elementu przeszkody na linii przejazdu więcej niż jedną nogą
• oczywiste nieposłuszeństwo (wliczając w to kopanie, stawanie dęba, strzelanie z zadu, skoki „baranie”)

błędy pojawiające się na trasie przejazdu pomiędzy przeszkodami, oceniane będą w zależności od wielkości wykroczenia:

• głowa noszona zbyt wysoko
• głowa noszona zbyt nisko (końcówki uszu poniżej kłębu)
• nadmierne wyciagnięcie szyi i noszenie przez konia głowy stale poza pionem (wyciągniętej do przodu),
• zbyt daleko do przodu wysuniecie nosa konia,
• nadmierne otwieranie pyska przez konia.
• trzymanie się siodła drugą ręką

Dyskwalifikacje – ocena 0

• użycie dwóch rąk na wodzach (za wyjątkiem klas snaffle bit i hackamore, w których wodze muszą być trzymane w dwóch rękach) lub zmiana ręki trzymającej wodze; konie muszą być prowadzone jedną ręką, za wyjątkiem dozwolonej zmiany ręki prowadzącej przy pokonywaniu określonych przeszkód
• użycie wodzy romal w inny sposób niż prawidłowy
• użycie dwóch rąk na wodzach (za wyjątkiem klas snaffle bit i hackamore, w których wodze muszą być trzymane w dwóch rękach) lub zmiana ręki trzymającej wodze; pozostałe konie muszą być prowadzone jedną ręką, za wyjątkiem dozwolonej zmiany ręki prowadzącej przy pokonywaniu określonych przeszkód
• nieprawidłowe pokonanie przeszkód lub w innej niż zadana kolejności
• niepodjęcie próby pokonania przeszkody
• awaria rzędu, która opóźnia zakończenie przejazdu
• nadmierne lub powtarzające się dotykanie szyi konia w celu obniżenia jego głowy
• wjazd lub wyjście z przeszkody ze złe strony lub kierunku
• przejazd przez przeszkodę w złym kierunku, wliczając w to obrót o więcej niż 1/4 obrotu
• przejazd poza pachołkiem wyznaczającym granice przejazdu na arenie lub poza wyznaczoną przestrzenia przejazdu
• trzecia skumulowana odmowa, uniknięcie lub uchylenie się od pokonania przeszkody przez okazanie strachu, nieśmiałości lub przez cofanie
• niewykonanie żądanego chodu między przeszkodami
• przejazd po złej linii miedzy przeszkodami

błędy, które wystąpią podczas przejazdu pomiędzy przeszkodami, powodujące dyskwalifikację, które będą oceniane w zależności od wielkości wykroczenia:

• zbyt nisko noszona głowa przez konia (przez cały przejazd czubki uszu konia poniżej linii kłębu)
• nadmierne wyciagnięcie szyi i noszenie przez konia głowy stale poza pionem (wyciągniętej do przodu).
6. Organizator, ustalając schemat przejazdu powinien pamiętać, że powinien on być tak ułożony, że nie będzie pułapką dla koni i nie będzie ich eliminował przez zbyt dużą trudność przejazdu. Wszystkie schematy powinny być tak ułożone, by były bezpieczne i wykluczały możliwość wypadków. Odległości pomiędzy przeszkodami powinny być mierzone między wewnętrznymi ich obrysami. Aby sędziowie mogli ocenić poszczególne chody należy uwzględnić odpowiednią ilość miejsca na ich pokazanie: dla jogu przynajmniej 9 metrów a dla galopu przynajmniej 15 metrów.
7. Jeżeli podczas przejazdu przeszkody zostały przestawione, muszą one zostać poprawione przed przejazdem następnego zawodnika. Jeżeli dana przeszkoda została przestawiona, a zawodnik musi ponownie przez nią przejechać w czasie swojego przejazdu, przeszkoda nie może zostać poprawiona w czasie trwania przejazdu.
8. Schemat musi składać się z minimum 6 przeszkód, z czego 3 muszą być wybrane z listy przeszkód obowiązkowych, a pozostałe 3 z listy przeszkód dodatkowych.
9. Przeszkody obowiązkowe:
1. Otwarcie, przejście i zamknięcie bramki (utrata kontroli nad bramką będzie karana). Należy zastosować bramkę, która nie stworzy zagrożenia dla jeźdźca i konia. Jeżeli bramka ma metalowy, plastikowy lub drewniany próg, zawodnik musi przejechać bramkę przekraczając ten próg.
2. Przejazd nad minimum 4 drągami. Drągi mogą być ustawione w linii, łuk lub zygzak i mogą być podniesione. Odległość między drągami powinna być mierzona w zależności od toru przejazdu konia. Wszystkie elementy podniesione musza być zabezpieczone przed ich stoczeniem. Wysokość podniesienia powinna być mierzona od gruntu do najwyższego punktu elementu. Odległości między drągami na stęp, kłus i galop powinny wynosić tyle co podano poniżej lub wielokrotność tych miar:
1. Odległość pomiędzy drągami na stęp: 40-60 cm z dopuszczalnym podniesieniem do 30 cm. Podniesione drągi powinny być oddalone o co najmniej 55 cm.
2. Odległość pomiędzy drągami na kłus: 90-105 cm z dopuszczalnym podniesieniem do 20 cm.
3. Odległość między drągami na galop: 180-210 cm z dopuszczalnym podniesieniem 20 cm.
3. Cofanie. Elementy przeszkody na cofanie powinny być oddalone o co najmniej 70 cm. Jeżeli są one podniesione, minimalna odległość między nimi to 75 cm. Nie można wymagać od zawodnika cofania nad nieruchomym elementem, takim jak drewniany drąg lub metalowa belka.
1. Cofanie pomiędzy lub wokół minimum 3 pachołków
2. Cofanie pomiędzy dragami ułożonymi w kształcie liter L, V, U, prosto lub w inny sposób. Drągi mogą być podniesione do 60 cm.
10. Przeszkody dodatkowe, ale nie ograniczone do:
1. Woda (mały rów lub staw). Nie wolno stosować zbiorników metalowych lub o śliskim dnie.
2. Serpentyna na stęp lub kłus. Odległość między pachołkami powinna wynosić minimum 180 cm dla kłusa.
3. Przenoszenie przedmiotów z jednej strony areny na drugą (można przenosić przedmioty, które rzeczywiście zdarza się przenosić w terenie).
4. Przejazd przez drewniany mostek (sugerowana wielkość mostka: szerokość minimum 90 cm i minimum 180 cm długi). Mostek powinien być mocny i bezpieczny, przejazd tylko stępem.
5. Włożenie i zdjęcie płaszcza,
6. Wyjęcie i umieszczenie przedmiotów w skrzynce pocztowej.
7. Sidepass nad drągami, które mogą być podniesione do wysokości maximum 30 cm.
8. Przeszkoda składająca się z 4 drągów o długości 150-210 cm każdy, ułożonych w kwadrat. Każdy zawodnik ma wjechać do kwadratu nad wyznaczonym jego bokiem, obrócić konia o podany kąt i wyjechać.
9. Każda bezpieczna i możliwa do przejechania przeszkoda, którą można spotkać w terenie i która zostanie zaakceptowana przez sędziego.
10. Kombinacja dwóch lub więcej przeszkód.
11. Przeszkody niedozwolone:
1. Opony
2. Zwierzęta
3. Skóry zwierzęce
4. Rury PCV
5. Zsiadanie z konia
6. Skoki
7. Ruchome mostki
8. Zbiorniki wodne z elementami ruchomymi lub pływającymi
9. Ogień, suchy lód, gaśnica przeciwpożarowa, itp.
10. Drągi podniesione ponad poziom gruntu, które mogą się stoczyć.
11. Napięte liny przymocowane do gruntu.
12. Obowiązkiem sędziego jest obejście i kontrola ustawionego toru przeszkód. Sędzia może usunąć lub zmienić przeszkodę, która według niego jest niebezpieczna lub niemożliwa do pokonania. W każdym momencie, gdy sędzia uzna daną przeszkodę za niebezpieczną lub niemożliwa do pokonania, musi ona zostać skorygowana lub usunięta z toru przejazdu. Jeżeli przeszkody nie można skorygować, a konie ukończą przejazd, ocena za pokonanie tej przeszkody zostanie usunięta z ocen wszystkich uczestników danej klasy.

1. Dobry koń do western pleasure charakteryzuje się płynnym ruchem nóg o umiarkowanej długości wykroku, zgodnie z budową zewnętrzną konia. Kroki konia powinny pokrywać sporą powierzchnię podłoża, bez nadmiernego wysiłku ze strony konia. Ideałem jest ruch zrównoważony i płynny, z zachowaniem rytmu właściwego dla określonego chodu. Ważnymi elementami jest płynność oraz ustabilizowanie ruchu zwierzęcia. Koń powinien nosić szyję i głowę w rozluźnionej pozycji, z potylicą na poziomie kłębu lub nieznacznie ponad linią kłębu . Błędem jest noszenie głowy przez konia za pionem (wyglądając na przestraszonego), ani znacznie przed pionem (wyciągniętą do przodu),co sprawia wrażenie oporu zwierzęcia. Głowa (nos) powinna być delikatnie przed pionem, oczy wyraziste, uszy czujne, Zawodnik powinien prowadzić konia na luźnej wodzy, na bardzo delikatnym kontakcie z kiełznem i pod całkowitą kontrolą. Reakcja konia na sygnał jeźdźca powinna być szybka i płynna. Wydłużenie kroku w chodach powinno być również płynne. Najwięcej punktów zdobywa koń o płynnym ruchu, zachowujący przy tym równowagę i chęć do współpracy, sprawiający wrażenie przyjemności w jeździe na jego grzbiecie.
2. Ocena przejazdu dokonywana jest w oparciu o ocenę ruchu i budowy zewnętrznej konia oraz zachowania się jeźdźca w siodle.
3. W trakcie przejazdu konie pokazywane są pod siodłem w trzech chodach, przemieszczając się wzdłuż ogrodzenia/ściany areny w obu kierunkach. Dzięki temu sędziowie mogą ocenić ich umiejętności w różnym tempie chodów. Sędzia ma prawo, według własnego uznania, poprosić zawodników o zademonstrowanie wyciągniętego kroku w zadanym chodzie, w jednym lub obu kierunkach. Obowiązkowo sędzia powinien przynajmniej w jednym kierunku zażądać od zawodników pokazania wyciągniętego kłusa (extention of the jog). Zebrany galop (lope) to galop w wolnym tempie w ruchu do przodu. Wymaga się od koni, aby łatwo i chętnie wykonywały cofnięcia oraz pozostawały w spokoju w pozycji „stój”. Wymijanie na arenie startujących koni jest dozwolone i nie zostanie ocenione negatywnie przez sędziego, jeżeli koń wymija inne konie w spokoju, zachowując przy tym równe i płynne tempo oraz rytm.
4. Przy zmianach kierunku, konie należy odwracać od ogrodzenia/ściany w kierunku środka areny. Zmiana kierunku powinna mieć miejsce w stępie lub kłusie wyłącznie na żądanie sędziego. Sędzia nie może wydawać komendy do zmiany kierunku, jeżeli konie poruszają się galopem (lope).
5. Sędzia może dodatkowo poprosić każdego zawodnika o wykonanie określonej komendy. Sędzia nie może prosić zawodnika o wykonanie dodatkowo innych komend niż przewidziane dla western pleasure.
6. Zawodnicy mogą zostać poproszeni o zejście z siodła wyłącznie, gdy sędzia wyrazi wolę sprawdzenia sprzętu.
7. Konie są pokazywane w stępie, zebranym kłusie (jog) oraz zebranym galopie (lope), cały czas na luźnej wodzy i bardzo delikatnym kontakcie z kiełznem, nie mając na sobie patentów ograniczających swobodę ruchu.
8. Błędy popełnione w czasie przejazdu (od najcięższych):
1. Zbyt duża prędkość chodów,
2. Niewłaściwe prowadzenie konia przez zawodnika,
3. Przejście do chodu niższego/ wyższego bez komendy sędziego (również odmowa ruszenia z miejsca),
4. Zbyt wolny ruch w poszczególnych chodach, utrata impulsu (również czterotaktowy galop),
5. Brak szybkiej reakcji konia na zadany chód (nadmierne spóźnianie przy zmianach chodu grozi obniżeniem oceny przez sędziego),
6. Dotknięcie konia lub siodła wolną ręką,
7. Nadmiernie uniesiona głowa,
8. Nadmiernie opuszczona głowa (czubek uszu poniżej linii kłębu),
9. Nadmierne wyciagnięcie szyi i noszenie przez konia głowy stale poza pionem (wyciągniętej do przodu),
10. Zbyt daleko do przodu wysuniecie nosa konia,
11. Nadmierne otwieranie pyska przez konia,
12. Potykanie się przez konia,
13. Stosowanie przez zawodnika ostróg przed popręgiem,
14. Oznaki osowiałości i przemęczenia konia,
15. Zbytnia nerwowość ruchów i brak płynności chodów,
16. Nie ma lekkiego kontaktu na wodzach,
17. Zbytnie nachylenie przy galopie (zewnętrzna tylna noga znajduje się dalej do środka areny niż wewnętrzna przednia noga)
9. Błędy które skutkują dyskwalifikacją, z wyjątkiem klas dla amatorów i młodzieży, w których błędy obniżają ocenę sędziego:
1. Zbyt nisko noszona głowa przez konia (przez cały przejazd czubki uszu konia poniżej linii kłębu)
2. Nadmierne wyciagnięcie szyi i noszenie przez konia głowy stale poza pionem (wyciągniętej do przodu).

1. Celem konkurencji western horsemanship jest ocena umiejętności jeźdźca pozwalających mu na precyzyjne wyegzekwowanie od konia wykonania manewrów wybranych przez sędziego, przy czym jeździec powinien zachować zrównoważoną, funkcjonalną i ogólnie prawidłową pozycję w siodle . Idealny przejazd w tej konkurencji polega na precyzyjnym pokonaniu schematu, przy pełnym zgraniu jeźdźca z koniem w każdym manewrze przy użyciu jak najdelikatniejszych pomocy. Koń powinien nosić głowę i szyję rozluźnione, w naturalnej pozycji , z potylicą na wysokości lub nieznacznie powyżej kłębu. Nos konia nie powinien być ustawiony za pionem, co sprawia wrażenie zastraszenia, ani też nadmiernie do przed pionem, co sprawia wrażenie stawiania oporu.
2. Schemat powinien być ogłoszony przez sędziego co najmniej na godzinę przed rozpoczęciem klasy; jednakże gdy sędzia wymaga dodatkowego przejazdu w celu ustalenia ostatecznej kolejności w klasie, taki schemat musi być ogłoszony. Schematy przejazdu muszą być tak ułożone, aby jeźdźcy mogli wykazać swoje umiejętności. Wszystkie remisy rozstrzygane są decyzją sędziego.
3. ORGANIZACJA PRZEJAZDÓW: Wszyscy zawodnicy muszą wjechać na arenę, a następnie każdy z nich startuje indywidualnie lub każdy zawodnik może indywidualnie wjechać na arenę i rozpocząć przejazd. W drugim przypadku należy ustalić kolejność przejazdu. Należy zawczasu poinformować zawodników, gdzie mają się znaleźć po zakończonym przejeździe: czy zjechać z areny, czy razem z innymi zawodnikami co ukończyli przejazd ustawić się w linii czy ustawić się na ścianie. Wszyscy zawodnicy lub tylko finaliści muszą zaprezentować się w trzech chodach, w co najmniej jednym kierunku. Dopuszczalny są następujące manewry: stęp, kłus, wyciągnięty kłus, galop lub wyciągnięty galop w linii prostej, po łukach, serpentynie, kole lub ósemce lub kombinacja powyższych chodów i manewrów; zatrzymanie, cofanie po prostej lub po łuku, zwrot lub obrót wliczając w to spin, rollback, zwroty na przodzie lub zadzie; sidepass, ustępowanie od łydki lub trawers, lotna lub zwykła zmiana nogi; kontr galop oraz inne manewry w tym jazda bez strzemion. Cofanie powinno być zawsze włączone w schemat przejazdu. Nie można wymagać od zawodników wsiadania i zsiadania z konia.
4. PUNKTACJA: Skala punktacji wynosi do 0 do 20 wraz z punktami połówkowymi. 10 punktów z tej oceny będzie przeznaczone na ocenę ogólnej prezentacji jeźdźca i konia, a kolejne 10 punktów na ocenę wykonania schematu.
1. OGÓLNA PREZENTACJA JEŹDŹCA I KONIA (10 PUNKTÓW) - ocenia się równowagę zawodnika, jego pewność siebie, wygląd i dosiad w czasie całego przejazdu jak również kondycję konia.
1. Wygląd i dosiad zawodnika:
• zawodnik powinien mieć odpowiedni, czysty i schludny strój westernowy.
2. Pozycja jeźdźca
• zawodnik powinien zachować prawidłowy, funkcjonalny i zrównoważony dosiad w czasie całego przejazdu, niezależnie od chodu konia czy wykonywanego manewru. Zarówno podczas pracy wzdłuż ogrodzenia areny i podczas pokonywania schematu zawodnik powinien zachować solidną, bezpieczną i prawidłową pozycję. Zawodnik powinien zachować wyprostowaną pozycję tułowia we wszystkich chodach.
• zawodnik powinien siedzieć w środku siodła i końskiego grzbietu, tak, że nogi jeźdźca są częścią linii prostej biegnącej od jego ucha, poprzez ramię, biodro i kończącej się na tyle pięty lub kostce. Pięty powinny być poniżej poziomu palców, noga powinna być lekko zgięta w kolanie. Plecy jeźdźca powinny być proste, rozluźnione. Nadmiernie usztywnione lub zaokrąglone (garbate) plecy wpływają negatywnie na ocenę zawodnika. Barki jeździec powinien mieć równe, otwarte i na jednakowym poziomie. Podstawą równowagi jeźdźca powinien być stabilny dosiad w siodle pochodzący od kontaktu siedzenia i wewnętrznej części ud jeźdźca z siodłem. Dodatkowo powinien być utrzymywany delikatny kontakt z siodłem i koniem poprzez nacisk kolanami i łydkami. Kolana powinny być skierowane na wprost, a między nimi a siodłem nie powinno być wolnej przestrzeni. Ocena zawodnika zostanie obniżona za położenie nóg za bardzo do przodu lub za bardzo do tyłu w stosunku do pozycji pionowej. Niezależnie od rodzaju strzemienia, stopa powinna być tak w nim umieszczona, by obcas buta dotykał stopki strzemienia lub by najszersza część stopy opierała się na strzemieniu. Palce stóp jeźdźca powinny być skierowane do przodu lub nieznacznie skierowane na zewnątrz, z kostka prostą lub nieznacznie zgiętą do wewnątrz. Ocena zawodnika będzie obniżona, za opieranie się w strzemionach tylko na czubkach palców. Wyżej są oceniani zawodnicy, którzy utrzymują niezmienioną pozycję w czasie całego przejazdu. Jadąc bez strzemion jeździec powinien zachować wyżej opisany dosiad. Dłonie i ramiona jeźdźca powinny być rozluźnione, w naturalnym ułożeniu, przy czym górna część ramion powinna spoczywać wzdłuż tułowia. Ręka, którą zawodnik trzyma wodze powinna być zgięta w łokciu, a przedramię i wodza powinny tworzyć linię prostą aż do pyska konia. Wolna ręka może być ugięta w łokciu i noszona w podobnej pozycji jak ręka trzymająca wodze lub swobodnie opuszczona wzdłuż tułowia . Nadmierne „pompowanie” wolną ręką w czasie jazdy lub jej nadmierne usztywnienie obniża ocenę zawodnika. Nadgarstek powinien być prosty i rozluźniony, a dłoń nachylona pod kątem 30 do 45 stopni wewnątrz. Dłoń trzymająca wodze powinna znajdować się zaraz nad rożkiem siodła lub nieco przed nim. Długość wodzy powinna być tak dobrana, aby zachować lekki kontakt z pyskiem konia i w żadnym wypadku długość wodzy nie powinna zmuszać do obszernych ruchów ręką w razie potrzeby skorygowania konia. Rażąco krótkie lub długie wodze obniżają oceną przejazdu.
• jeździec powinien trzymać swoją głowę tak, aby podbródek był poziomy, a wzrok skierowany był na wprost, zawodnik może patrzeć nieznacznie w kierunku jazdy. Zbytnie obracanie głowy do środka koła lub w dół na głowę lub łopatki konia obniży ocena przejazdu.
• jadąc wzdłuż ogrodzenia ujeżdżalni zawodnicy nie powinni wjeżdżać na siebie; można wyprzedzać jadąc po wewnętrznej stronie patrząc od środka areny. Zmianę kierunku przy ścianie areny należy zawsze wykonać do wewnątrz areny.
3. Wygląd konia
• podczas przejazdu ocenia się ogólny stan konia, jego zdrowie i sprawność fizyczną. Koń powinien być w dobrej kondycji i w ustawieniu zgodnym ze swoją budową. Wygląd konia wskazujący na zmęczenie, wychudzenie, znudzenie i apatię obniża ocenę przejazdu w zależności od wielkości wykroczenia.
• rząd koński powinien być dobrze dopasowany, w dobrym stanie i czysty.
2. PRZEJAZD (10 PUNKTÓW)
1. Zawodnik powinien przejechać schemat jadąc dokładnie, precyzyjnie, płynnie i z odpowiednią prędkością. Zwiększenie prędkości w wykonywaniu poszczególnych elementów schematu podnosi stopień trudności; jakkolwiek dokładność i precyzja przejazdu musza być zachowane. Negatywnie ocenia się przejazd powolny, bez odpowiedniego impulsu, zebrania i rytmu.
2. koń powinien chętnie i energicznie wykonywać wszystkie elementy schematu przy niemal niewidocznych i niesłyszalnych pomocach. Poważne nieposłuszeństwo konia nie będzie przyczyną dyskwalifikacji, ale będzie surowo karane, i zawodnik mający takie problemy z koniem nie może być sklasyfikowany wyżej niż zawodnik, który przejechał schemat poprawnie. Niewykonanie poprawne schematu, przewrócenie lub przejazd ze złej strony pachołka, nadmierne szkolenie konia lub znęcanie się nad koniem będzie powodem do dyskwalifikacji zawodnika.
3. koń powinien poruszać się prosto i swobodnie zgodnie z wytyczonym torem jazdy i z rytmem właściwym dla danego chodu. Przejścia pomiędzy chodami powinny być płynne i w miejscach wyznaczonych na schemacie lub wzdłuż ogrodzenia. Głowa i szyja konia powinny być proste i w linii z ciałem konia, kiedy porusza się on po liniach prostych lub nieznacznie wygięte do wewnątrz gdy koń porusza się po łuku lub kole. Koła powinny być okrągłe, odpowiedniej wielkości i wykonane z odpowiednią prędkością i w miejscu wyznaczonym przez schemat. Kontr galop powinien być płynny, bez zmiany rytmu lub długości kroku, o ile nie wymaga tego schemat.
4. zatrzymanie powinno być proste, płynne, koń powinien prawidłowo odpowiadać na pomoce i obciążać równo wszystkie cztery nogi. Cofanie powinno być płynne i przy użyciu delikatnych pomocy. obroty powinny być płynne i bez zatrzymań. Przy zwrocie na zadzie, koń powinien obracać się wokół nieruchomej, wewnętrznej tylnej nogi i krzyżować przednie nogi. Rollback polega na zatrzymaniu i natychmiastowym obróceniu konia na zadzie o 180 stopni. Cofanie podczas obrotu powoduje poważne obniżenie oceny.
5. koń powinien krzyżować przednie i tylne nogi kiedy wykonuje sidepass, ustępowanie od łydki lub idzie na dwóch śladach. Podczas wykonywania sidepass ciało konia jest proste podczas ruchu dokładnie w bok. Podczas ustępowania od łydki koń powinien iść skosem, a jego ciało powinno być wygięte w kierunku przeciwnym do ruchu. Podczas ruchu na dwóch śladach koń powinien iść skosem, a jego ciało powinno być proste lub wygięte w kierunku ruchu.
6. zwykła lub lotna zmiana nogi powinna być wykonana dokładnie w określonej ilości kroków i w wyznaczonym miejscu. Zwykła zmiana nogi polega na przejściu do stępa lub kłusa na jeden do trzech kroków (strides). W czasie lotnej zmiany nogi koń powinien jednocześnie zmienić akcje przednich i tylnych nóg. Zarówno zwykła jak i lotna zmiana nogi w galopie powinna być płynna i wykonana w odpowiednim momencie.
7. na ostateczna ocenę zawodnika wpływa również jego dosiad i praca konia wzdłuż ogrodzenia areny.
5. BŁĘDY: Błędy dzieli się na drobne, poważne i zasadnicze, a sędzia podejmuje decyzje o klasyfikacji błędu ze względu na ich stopień i/lub częstość powtarzania. Drobny błąd karze się odjęciem od 1/2 do 4 punktów od wyniku zawodnika. Poważny błąd powoduje odjęcie 4 i 1/2 lub więcej punktów od wyniku zawodnika. Zawodnik, który popełni zasadniczy błąd unika dyskwalifikacji, ale powinien być sklasyfikowany poniżej wszystkich zawodników, którzy przejechali schemat poprawnie. Drobny błąd może być uznany za poważny, a poważny za zasadniczy jeżeli stopień wykroczenia i/lub jego częstość jest znaczna.
1. Błędy w ogólnym wyglądzie jeźdźca i konia:
• luźny, niechlujny, brudny lub źle dopasowany strój lub kapelusz, lub utrata kapelusza w czasie przejazdu
• nadmierne użycie pomocy ręka lub łydką
• źle wyczyszczony, wystrzyżony, brudny koń, źle dopasowany rząd koński.
• zbyt częste spoglądanie na sędziego, przekrzywiona głowa lub zbyt duże obracanie głowy.
• sztywna, sztuczna i nienaturalna pozycja ciała, nóg, ramion i/ lub głowy.
• wodze zbyt długie lub zbyt krótkie, lub nierówne.
• rozluźnione nogi z odstawionymi od siodła kolanami, lub palce stóp skierowane w dół.
• zgarbione barki lub usztywnione, niezgięte ręce.
• spoglądanie w dół, aby sprawdzić, z której nogi koń galopuje lub pochylanie się do przodu podczas zatrzymania.
• zła pozycja w siodle, nogi zbyt w przedzie lub za bardzo z tyłu.
2. Błędy przejazdu:
• galop z niewłaściwej nogi lub przerwanie ciągłości chodu na kilka kroków
• prostokątne lub niekształtne koła, lub koń wpadający łopatką do wewnątrz koła (przeciw zgięcie)
• mało płynne, krzywe zatrzymanie lub zarzucanie zadu na boki w czasie zatrzymania
• powolne lub krzywe cofanie
• zwrot na zadzie przy nie ustabilizowanej wewnętrznej nodze tylnej, lub krzyżowanie zewnętrznej przedniej nogi pod wewnętrzną przednią; lub niewykonanie pełnego obrotu o 90, 180, 270 lub 360 stopni
• skrzywione ustawienie głowy i/lub szyi konia podczas ruchu do przodu po prostej lub podczas zatrzymania i cofania
• koń wykazujący opór podczas stosowania pomocy
• zatrzymanie podczas wykonywania elementów schematu, o ile nie dozwolone w opisie przejazdu
• koń nie stoi spokojnie w miejscach do tego wyznaczonych
• niedokładne przejechanie schematu lub nie płynne przejścia
• niewykonanie zmiany tępa, tam gdzie jest to wymagane
• głowa konia noszona zbyt wysoko.
• głowa konia noszona zbyt nisko (końcówki uszu poniżej kłębu).
• nadmierne zginanie lub napinanie szyi przy ustawieniu głowy z nosem za pionem.
• nadmierne ustawienie nosa przed pionem.
3. Zasadnicze błędy w ogólnej prezentacji zawodnika i konia(nie powodują dyskwalifikacji, ale powodują sklasyfikowanie zawodnika poniżej tego, który takich błędów nie popełnił):
• dotknięcie konia
• chwycenie rożka siodła lub innej części siodła
• działanie na konia końcówką romala
• działanie ostrogą na łopatkę konia.
4. Zasadnicze błędy przejazdu (nie powodują dyskwalifikacji, ale powodują sklasyfikowanie zawodnika poniżej tego, który takich błędów nie popełnił):
• kopanie w stronę innych koni, zawodników, sędziów
• poważne nieposłuszeństwo lub opór konia wliczając w to, ale nie ograniczając do wspinanie, wierzganie lub grzebanie kopytem
5. Dyskwalifikacje (zawodnik nie jest klasyfikowany):
• nieposiadanie numeru startowego lub umieszczenie go w niewidocznym miejscu
• celowe znęcanie się nad koniem
• przewrócenie pachołka lub przejazd niezgodny z opisem
• nadmierne szkolenie i trenowanie konia w czasie przejazdu
• upadek konia lub jeźdźca
• niewłaściwe trzymanie wodzy
• użycie niedozwolonego sprzętu.
6. Błędy, które powodują dyskwalifikację za wyjątkiem klas dla amatorów i młodzieży, gdzie będą uznane za błędy i ocenione zgodnie do wielkości wykroczenia:
• głowa noszona zbyt nisko (końcówki uszu stale poniżej kłębu w czasie całego przejazdu)
• stałe, nadmierne zginanie lub napinanie szyi przy ustawieniu głowy z nosem za pionem w czasie całego przejazdu.
6. SUGEROWANA PUNKTACJA KOŃCOWA powinna mieścić się w granicach 0-20 punktów z przybliżonym podziałem jak następuje:
1. 20: znakomity przejazd wliczając w to dosiad i użycie pomocy. Schemat przejechany żywo, precyzyjnie i gładko.
2. 18-19: ogólnie znakomity przejazd z jednym drobnym błędem w wyglądzie, dosiadzie lub przejeździe. w precyzji przejazdu lub wyglądzie i dosiadzie jeźdźca.
3. 14-15: średni przejazd, któremu brak szybkości i precyzji, lub jeździec nieumiejętnie dosiadający i prowadzący konia lub popełniający dwa lub trzy drobne błędy w przejeździe, wyglądzie lub dosiadzie.
4. 12-13: jeden poważny błąd lub kilka drobnych błędów w wyglądzie lub dosiadzie jeźdźca, które uniemożliwiają właściwą komunikację z koniem
5. 10-11: dwa poważne błędy lub wiele drobnych błędów w przejeździe, wyglądzie lub dosiadzie.
6. 6-9: kilka poważnych błędów lub jeden zasadniczy błąd w wyglądzie, dosiadzie lub przejeździe. Zawodnik przejawia podstawowe braki w umiejętnościach jeździeckich lub popełnił zasadniczy błąd w przejeździe, wyglądzie lub dosiadzie.
7. 1-5: zawodnik popełnia jeden lub więcej zasadniczych błędów w przejeździe, wyglądzie lub dosiadzie, ale kończy przejazd unikając dyskwalifikacji.

1. Western Riding to konkurencja w której oceniane są jakość chodów konia, lotne zmiany nogi w galopie, reakcja konia na pomoce jeźdźca, zachowanie i usposobienie konia. Koń powinien pokonać przejazd z odpowiednią prędkością, być rozsądny i dobrze się zachowywać i powinien poruszać się swobodnie i łatwo.
2. Dobrze oceniane będą i nacisk kładziony jest na płynność i równą kadencję chodów (tzn. rozpoczęcie i zakończenie przejazdu schematu w tej samej kadencji), i zdolności konia do wykonywania łatwo i precyzyjnie lotnych zmian nogi równocześnie przednich i tylnych nóg w środku pomiędzy pachołkami. W celu zachowania balansu ciała łącznie z utrzymaniem jakości zmian nogi, głowa konia powinna być w naturalnej pozycji, z potylicą na poziomie lub nieznacznie powyżej kłębu. Koń nie powinien nosić głowy schowanej za pionem, dając wrażenie zastraszenia lub wysuwać nos zbytnio do przodu dając wrażenie oporu. Koń powinien nosić głowę w sposób zrelaksowany z łagodnym zgięciem w potylicy, pokazując reakcję na działanie rąk jeźdźca. Koń może być prowadzony na lekkim kontakcie lub na rozsądnie luźnej wodzy. Koń powinien pokonać kłodę w kłusie i galopie bez przerwania chodu i radykalnej zmiany długości kroku.
3. Sędzia wybiera jeden z ośmiu schematów i jest odpowiedzialny za jego prawidłowe ustawienie na arenie.
4. Schemat zawiera:
1. Pachołki reprezentują na schemacie osiem małych kół. Pachołki powinny być rozmieszczone w jednolitej odległości jeden od drugiego, nie mniejszej niż 9 metrów (30 stóp) i nie większej niż 15 metrów (50 stóp) (patrz diagram). W schemacie 1, trzy pachołki na przeciwnej stronie powinny być ustawione naprzeciw odpowiednich pachołków. Rekomenduje się aby pachołki były rozmieszczone z zachowaniem odległości 4 i 1/2 metra od ściany i jeżeli arena na to pozwala 15 – 24 metrów na szerokość.
2. Solidna kłoda lub drąg użyta w schemacie powinna mieć min. 2,5 metra długości.
3. Długa linia serpentyny wskazuje trasę przejazdu i chody w jakich koń musi się poruszać. Zacienione pole pokazuje strefę zmian nogi między pachołkami. Linia kropkowana (….) wskazuje na stęp, linia przerywana (- - -) kłus, a linia ciągła (-) galop. (4) Wzdłuż ściany lub ogrodzenia areny powinno ustawić się pachołek, który pokazuje gdzie zawodnik powinien zacząć stęp.

   W schemacie 1, pachołek ten powinien być ustawiony minimum 4,5 metra przed pierwszym pachołkiem. W schematach 2, 3, 4 i 5 ten pachołek powinien stać na równi z pierwszym pachołkiem.

   Zawodnik oczekujący na start nie powinien podchodzić do startowego pachołka, dopóki poprzedni zawodnik nie minie tego pachołka po raz ostatni.

5. Ocena zawodnika mieści się w przedziale 0-100 punktów, z 70 punktami oznaczającymi przeciętny przejazd.

Wskazówki do oceniania: punkty za manewr będą dodawane lub odejmowane w zakresie od plus 1 i 1/2 do minus 1 i 1/2 : -1 i 1/2 skrajnie źle, -1 bardzo źle, -1/2 źle, 0 średnio, +1/2 dobrze, +1 bardzo dobrze, +1 i 1/2 wyśmienicie. Punkty karne nie mają wpływu na ocenę manewru.

6. Zawodnik otrzyma punkty karne gdy:

Pół punktu (1/2) karnego

• puknięcie lub delikatne dotknięcie drąga
• tylne nogi podskakują lub ruszają się jednocześnie w czasie zmiany nogi
• nie równoczesna zmiana (najpierw tył potem przód lub najpierw przód potem tył)

Jeden (1) punkt karny

• uderzenie lub ruszenie drąga
• galop ze złej nogi więcej niż jeden krok (stride) z obu stron punktu środkowego między pachołkami
• nieprawidłowe pokonanie drąga: drąg między przednimi lub tylnymi nogami konia
• przerwanie chodu w stępie lub kłusie do dwóch kroków

Trzy (3) punkty karne

• niepokazanie odpowiedniego chodu (kłus lub galop) lub niezatrzymanie się w miejscu nakazanym przez schemat w odległości do 3 metrów od przewidzianego w schemacie miejsca
• zwykła zmiana nogi
• galop ze złej nogi w lub przed pachołkiem przed wyznaczona strefą zmiany lub galop ze złej nogi w lub za pachołkiem za wyznaczona strefą zmian nogi.
• dodatkowa zmiana nogi nieprzewidziana w schemacie w którymkolwiek jego miejscu (za wyjątkiem korygowania takiej zmiany lub galopu z niewłaściwej nogi)
• przerwanie chodu w stepie lub kłusie na więcej niż dwóch krokach
• przerwanie galopu

Pięć (5) punktów karnych

• oczywiste nieposłuszeństwo koni wliczając w to kopanie, gryzienie, strzelanie z zadu i stawanie dęba.

Dyskwalifikacje - ocena 0

• niezgodny z przepisami sprzęt
• rozmyślne znęcanie się nad koniem
• przejazd niezgodny ze schematem
• najechanie pachołka
• ominięcie kłody
• poważna odmowa wykonania poleceń jeźdźca - zatrzymanie i cofnięcie więcej niż dwa kroki (stride – cztery ruch przednich nóg konia)
• poważne nieposłuszeństwo lub trenowanie konia w czasie przejazdu
• 4 lub więcej zwykłych zmian i/lub brak zmiany nogi w czasie całego przejazdu
• obrót o więcej niż 1/4 obrotu

zachowania uważane za błędy, które będą ujęte w ocenie manewru:

• zbytnie otwieranie pyska
• uprzedzanie pomocy jeźdźca
• potknięcia
• głowa noszona za wysoko
• głowa noszona zbyt nisko (koniuszki uszów poniżej kłębu)
• stałe zbytnie wygięcie i napięcie szyi powodujące noszenie głow poza pionem
• zbytnie wysuwanie nosa do przodu

1. Łączy w sobie elementy 4 konkurencji : Trail , Reining , Western Pleasure i Western Riding
2. Punktacja jest przyznawana od 0 do nieskończoności, przy czym zawodnik wjeżdża na arenę z pulą 70 punktów, od której dodawane lub odejmowane są kolejne punkty. Przyznaje się oceny stopniowane co ½ punktu za poszczególne manewry, przy czym minimum to” – 1,5˝ punktu a maksimum to „+ 1,5˝ punktu; „0” oznacza manewr poprawny, ale o żadnym stopniu trudności. Punktacja jest ogłaszana po każdym przejeździe zawodnika.
3. Punkty dolicza się lub odejmuje za każdy wykonany manewr według następującej skali:
1. -1 ½ wyjątkowo źle
2. -1 bardzo źle,
3. - ½ źle,
4. 0 poprawnie,
5. + ½ dobrze
6. + 1 bardzo dobrze,
7. + 1 ½ wyjątkowo dobrze.
4. W przypadku remisu, rozstrzygnięcie następuje poprzez dogrywkę polegającą na ponownym przejechaniu przez zawodników tego samego schematu i w kolejności obowiązującej na zawodach. Możliwa jest jednak tylko jedna dogrywka. Dogrywka zależy od decyzji zawodników, których dana sytuacja dotyczy. Jeżeli zawodnicy nie zdecydują się na start w dogrywce, remis rozstrzygnięty zostanie rzutem monetą.
5. Następujące przypadki skutkują "brakiem punktacji" oprócz innych kar, które mogą być nałożone zgodnie z przepisami ogólnymi:
1. złe traktowanie konia na arenie i /lub dowody na złe traktowanie konia przed lub po przejeździe konkursowym;
2. użycie nieprzepisowego sprzętu.
3. użycie nieprzepisowych wędzideł lub łańcuszka wędzidłowego
4. użycie wypinaczy, sztywnych wytoków tie downs lub nachrapników
5. użycie bata lub palcata
6. użycie jakichkolwiek przedmiotów zmieniających ruch ogona
7. okazanie braku szacunku sędziom, innym zawodnikom lub publiczności a także złe zachowanie się zawodnika
8. nie zejście z konia w celu prezentacji konia i sprzętu do przeglądu po przejeździe
6. Sędziowie mogą przerwać przejazd w dowolnym jego momencie w przypadku niebezpiecznych warunków na arenie lub niewłaściwego zachowania zawodnika lub /i konia.
7. Zawodnik może wyrównać lub poprawić wodze w dowolnym miejscu przejazdu, gdzie schemat przewiduje zatrzymanie. W przypadku użycia wodzy typu romal pomiędzy wodzami nie może znajdować się żaden z palców zawodnika. W wolnej ręce można trzymać końcówkę wodzy typu romal, pod warunkiem, że dłoń oddalona jest o minimum 16 cali (ok. 40 cm) od ręki prowadzącej i jest rozluźniona. Użycie wolnej ręki do zmiany napięcia lub długości wodzy typu romal pomiędzy wędzidłem a ręką prowadzącą jest uznawane za użycie obu rąk i w rezultacie powoduje przyznanie punktacji zerowej.
8. Następujące sytuacje powodują przyznanie punktacji zerowej „0”:
1. Użycie więcej niż palca wskazującego pomiędzy wodzami
2. Użycie dwóch rąk (z wyjątkiem klas z użyciem zwykłego wędzidła i hakamore, gdzie jeździ się trzymając wodze w obu dłoniach) lub zmiana ręki trzymającej wodze: do trzymania wodzy można używać tylko jednej i tej samej ręki chyba, że pokonywanie przeszkody wymusza jej zmianę
3. Nieprawidłowe użycie wodzy typu romal
4. Nieukończenie schematu zgodnie z opisem
5. Niepodjęcie próby pokonania przeszkody
6. Wykonanie manewrów w innej kolejności niż przewiduje schemat przejazdu
7. Nadmierne lub wielokrotne dotykanie szyi konia w celu obniżenia jego głowy
8. Włączenie do przejazdu manewru nie przewidzianego w schemacie włączając w to:
• cofanie więcej niż o dwa kroki;
• obrót o więcej niż 90 stopni
9. Problemy ze sprzętem, które powodują opóźnienie w zakończeniu schematu
10. Znarowienie się konia lub nieposłuszeństwo, w wyniku którego opóźni się zakończenie schematu
11. Ucieczka konia lub niemożność prowadzenia konia, w wyniku którego staje się niemożliwe ustalenie czy przejazd jest zgodny ze schematem ,jazda poza znacznikami określającymi ramy przejazdu.
12. Trzecia odmowa pokonania przeszkody
13. Niemożność pokazania konia w chodzie przewidzianym schematem, włączając w to galop z niewłaściwej nogi
14. Kłus przez ponad pół koła lub ponad pół długości areny w trakcie rozpoczęcia koła
15. Spin nie dokręcony lub przekręcony o ponad 1/4 obrotu więcej niż przewiduje schemat
16. Upadek konia lub zawodnika. Uznaje się, że koń upadł gdy jego łopatka i /lub biodro i /lub brzuch dotkną ziemi
17. Upuszczenie wodzy, która w konsekwencji dotknie ziemi, podczas gdy koń jest w ruchu
18. Brak przepisowo umieszczonego numeru startowego lub numer startowy niewidoczny
19. Przewrócenie pachołka
20. Cztery zwykłe zmiany nogi i/lub nie zmienienie nogi w galopie
21. Brak przepisowego stroju westernowego
9. Następujące sytuacje powodują przyznanie 5 punktów karnych
1. Użycie ostrogi przed popręgiem
2. Użycie którejkolwiek ręki w celu ukarania lub nagrodzenia konia
3. Trzymanie się siodła którąkolwiek ręką
4. Oczywiste nieposłuszeństwo konia, takie jak kopanie, gryzienie, brykanie czy stawanie dęba
5. Pierwsza odmowa pokonania przeszkody lub próba uniknięcia manewru okazana przez konia oporem (np. obrotem nie więcej niż o 90 stopni) lub cofaniem nie więcej niż dwa pełne kroki
6. Puszczenie przez zawodnika bramki lub liny pełniącej jej rolę
7. Wyjście poza przeszkodę, spadek lub zeskok/wyskok z przeszkody więcej niż jedną nogą konia
8. Druga odmowa pokonania przeszkody lub próba uniknięcia manewru okazana przez konia oporem (np. obrotem nie więcej niż o 90 stopni) lub cofaniem nie więcej niż dwa pełne kroki
9. Galop z niewłaściwej nogi za kolejnym polem zmiany nogi (także w przypadku krzyżowania w galopie; dwa kolejne przypadki krzyżowania w galopie karane są podwójną karną punktacją po 5 punktów karnych)
10. Następujące sytuacje powodują przyznanie 3 punktów karnych:
1. Galop z niewłaściwej nogi przy lub przed pachołkiem, przed polem przeznaczonym do lotnej zmiany nogi, lub galop z niewłaściwej nogi przy lub za pachołkiem, za polem przeznaczonym do lotnej zmiany nogi
2. Strącenie drąga podczas skoku
3. Przerwanie ciągłości chodu w galopie lub kłusie
4. Wyjście poza przeszkodę, spadek lub zeskok/wyskok z przeszkody jedną nogą konia
5. Przesunięcie drąga w galopie.
11. Koła w schematach 2 i 3 powinny być styczne dokładnie w środku areny , a w schemacie 1 na wysokości drąga do skoku.
12. Cechy przejazdu nagradzane dodatnią punktacją
1. Jednoczesna lotna zmiana ruchu przednich i tylnych nóg konia.
2. Zmiana nogi blisko środkowego punktu pola przeznaczonego do zmiany
3. Przejazd spokojny, równy i zgodny ze schematem.
4. Wyrównana prędkość przejazdu
5. Łatwość prowadzenia konia za pomocą łydek i ręki.
6. Koń spokojny i chętny do pracy.
7. Koń poprawnie zbudowany i sprawny fizycznie.
13. Negatywnie oceniane u konia jest
1. zbyt często otwarty pysk
2. uprzedzanie (antycypowanie) pomocy jeźdźca
3. potykanie.
4. głowa noszona zbyt wysoko
5. głowa noszona zbyt nisko (końcówki uszu stale poniżej linii kłębu)
6. nadmiernie elastyczna lub napięta szyja tak, że nos jest poza linią pionu
7. nos nadmiernie wysunięty do przodu
14. Podczas przejazdu koń powinien pozostawać w równowadze , być zrelaksowany , niosąc głowę i szyję w sposób naturalny i rozluźniony , z wierzchołkiem łba na poziomie lub nieco powyżej linii kłębu. Głowa nie powinna być noszona poza pionem, dając wrażenie przestrachu lub ze zbyt "wyciągniętym" do przodu nosem dając wrażenie oporu. Koń powinien wykazywać się naturalnie rozluźnioną pozycją głowy, która pokazuje jego odpowiedź na działanie ręki jeźdźca, z umiarkowanym wygięciem w potylicy. Koń powinien być prowadzony na lekkim kontakcie lub na odpowiednio luźnej wodzy. Koń powinien przejść nad drągiem zarówno w kłusie jak i galopie bez przerwania chodu lub drastycznej zmiany wykroku.
15. Sędzia wybiera jeden z trzech schematów przejazdu i odpowiada za prawidłowe ustawienie toru.
16. W sytuacjach spornych w poszczególnych częściach schematu superhorse , stosowane będą przepisy szczegółowe odpowiednich konkurencji.
17. Przepisy dotyczące schematów:
1. Pachołki powinny być oddalone od siebie o jednakową odległość nie mniejszą niż 9 m i nie większą niż 15 m. W schemacie 3, markery z jednej strony areny powinny być ustawione naprzeciw swoich odpowiedników na przeciwległej stronie areny. Zalecana odległość pachołków od ogrodzenia areny wynosi co najmniej 4,5 m, a oba rzędy pachołków powinny być rozstawione na odległość 15 do 24 m, o ile pozwala na to rozmiar areny.
2. Drąg zastosowany w przejeździe powinien być długi na co najmniej 2,5 m.
3. Drąg do skoku może być podniesiony max 35 cm.

1. Jest to konkurencja rozgrywana na czas.
2. Tor musi być zgodny z wymiarami podanymi na diagramie i nie może być większy od tych wymiarów. Jednakże jeśli tor jest zbyt duży w stosunku do posiadanego miejsca na rozegranie konkurencji, można go pomniejszać odpowiednio o odcinki długości 4,6 m aż do momentu kiedy zmieści się na posiadanej arenie. Wystarczająco dużo miejsca musi pozostać pomiędzy beczkami i jakąkolwiek przeszkodą. Odległość pomiędzy beczką numer 3 a linią mety nie musi być zmniejszona o 4,6m jeśli jest wystarczająco dużo miejsca aby koń mógł się zatrzymać. Mierząc arenę na której mają być ustawione beczki do wyścigu należy zapewnić wystarczająco dużo miejsca aby konie mogły zakręcić oraz zatrzymać po przejechaniu linii mety. Rekomenduje się aby było przynajmniej 13,5m od linii startu do końca areny, przynajmniej 5,4m od beczki 1 i beczki 2 do ogrodzenia areny oraz 10,8m od beczki 3 do końca areny.
3. Do budowy toru należy użyć 200 litrowych stalowych beczek pomalowanych na jaskrawe kolory. Beczki muszą być zamknięte z obu stron. Nie można używać beczek gumowych czy plastikowych.
4. Markery oznaczające linię startu lub fotokomórka powinny być umieszczone przy ogrodzeniu areny. Do pomiaru czasu należy użyć fotokomórki. Czas wskazany przez fotokomórkę jest uznany za czas oficjalny. W przypadku awarii fotokomórki, o dalszym sposobie pomiaru czasu decydują sędziowie. W momencie zaistnienia podobnej sytuacji dopuszcza się użycie dwóch stoperów obsługiwanych przez sędziów; uśredniony pomiar czasu z dwóch stoperów może zostać uznany przez sędziów za czas oficjalny.
5. Pomiar czasu rozpoczyna się kiedy nos konia przekroczy linię startu a kończy się kiedy nos konia przekroczy linię mety.
6. Przy zaistnieniu odpowiednich warunków sędziowie mogą dopuścić start lotny.
7. Na sygnał do startu, zawodnik biegnie do beczki numer 1, mija ją z lewej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 3600; następnie biegnie do beczki nr 2, mija ją z prawej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 3600; następnie jedzie do beczki numer 3, mija ją z prawej strony, wykonuje wokół niej zakręt o prawie 3600; następnie biegnie do linii mety przejeżdżając pomiędzy beczkami 1 i 2. Schemat ten może być także przejechany w lewo. Na przykład, zawodnik biegnie do beczki nr 2, zakręca wokół niej w lewo, następnie biegnie do beczki numer 1, zakręca wokół niej w prawo, następnie do beczki numer 3, zakręca wokół niej w prawo, kończy biegiem do linii mety.
8. Przewrócenie beczki skutkuje przyznaniem 5 sekund karnych. Przejechanie wokół beczek niezgodnie z pisanym powyżej schematem skutkuje nie zaliczeniem czasu. Zawodnik może dotknąć beczki ręką/rękami podczas przejazdu.
9. Zawodnik otrzymuje 5 sekund karnych jeśli w trakcie przejazdu i całego pobytu na arenie zgubi kapelusz lub kask ochronny.
10. Sędzia może zdyskwalifikować zawodnika za nadmierne użycie; każdorazowo dyskwalifikacją karane będzie użycie palcata, bata lub liny przed popręgiem.
11. W przypadku remisu, w trakcie dogrywki koń który zostanie ogłoszony zwycięzcą musi przejechać schemat w czasie nie dłuższym niż o 2 sekundy od pierwotnego przejazdu w przeciwnym razie dogrywka musi być powtórzona. Karne sekundy nie dotyczą zasady 2 sekund, jednakże będą stosowane w końcowej dogrywce.

1. Jest to konkurencja rozgrywana na czas.
2. Konkurencja polega na przejechaniu pomiędzy sześcioma tyczkami. Tyczki muszą być ustawione w odległości 6,4m od siebie, pierwsza tyczka jest ustawiona w odległości 6,4m od linii startowej. Tyczki powinny być umieszczone w ziemi i mieć wysokość 1,8m. Podstawa tyczek nie może mieć powyżej 35cm średnicy.
3. Markery oznaczające linię startu lub fotokomórka powinny być umieszczone przy ogrodzeniu areny. Do pomiaru czasu należy użyć fotokomórki. Czas wskazany przez fotokomórkę jest uznany za czas oficjalny. W przypadku awarii fotokomórki, o dalszym sposobie pomiaru czasu decydują sędziowie. W momencie zaistnienia podobnej sytuacji dopuszcza się użycie dwóch stoperów obsługiwanych przez sędziów; uśredniony pomiar czasu z dwóch stoperów może zostać uznany przez sędziów za czas oficjalny.
4. Pomiar czasu rozpoczyna się kiedy nos konia przekroczy linię startu a kończy się kiedy nos konia przekroczy linię mety.
5. Przy zaistnieniu odpowiednich warunków sędziowie mogą dopuścić start lotny.
6. Zawodnik może rozpocząć przejazd z prawej lub lewej strony i dalej kontynuować odpowiednio slalomem.
7. Strącenie tyczki powoduje przyznanie 5s. karnych. Jazda niezgodnie z opisanym schematem powoduje nie zaliczeniem czasu. Zawodnik może dotknąć tyczek ręką w czasie przejazdu.
8. Zawodnik otrzymuje 5s. karnych jeśli w trakcie przejazdu i całego pobytu na arenie zgubi kapelusz lub kask ochronny
9. Sędzia może zdyskwalifikować zawodnika za nadmierne użycie; każdorazowo dyskwalifikacją karane będzie użycie palcata, bata lub liny przed popręgiem.
10. W przypadku remisu, w trakcie dogrywki koń który zostanie ogłoszony zwycięzcą musi przejechać schemat w czasie nie dłuższym niż o 2 s. od pierwotnego przejazdu w przeciwnym razie dogrywka musi być powtórzona. Karne sekundy nie dotyczą zasady 2s., jednakże będą stosowane w końcowej dogrywce.

1. Do przeprowadzenia i sędziowania cuttingu będą wykorzystywane przepisy National Cutting Horse Association
2. Przepisy National Cutting Horse Association można uzyskać od the National Cutting Horse Association, 260 Bailey Avenue, Fort Worth, Texas 76107; dostępne są również na stronie internetowej tej organizacji
3. Wszyscy zawodnicy na arenie muszą dostosować się ubiorem, rzędem końskim i zachowaniem do tych przepisów

1. Do przeprowadzenia i sędziowania tej konkurencji będą wykorzystywane przepisy National Working Cow Horse Association
2. Wszyscy zawodnicy na arenie muszą dostosować się ubiorem, rzędem końskim i zachowaniem do tych przepisów

1. Zespół złożony z trzech zawodników musi oddzielić od stada i zagonić do zagrody trzy cielaki oznaczone tym samym numerem identyfikacyjnym lub kolorową szarfą. Wygrywa zespół, który zrobi to w najkrótszym czasie.
2. Numery lub kolory cielaków jak i kolejność startu jest losowana przez sędziów i biuro zawodów przed rozpoczęciem konkurencji.
3. Przed rozpoczęciem pomiaru czasu całe stado cielaków będzie zgromadzone na części areny po tej stronie linii startu, która przeznaczona jest dla bydła.
4. Do rozegrania konkurencji potrzebnych będzie dwóch sędziów liniowych (flag men): jeden ma się znajdować przy wejściu do zagrody dla bydła, a drugi na linii startu. Sędzia główny musi być przy linii startu i może ale nie musi dawać znak chorągiewką do rozpoczęcia przejazdu. To zależy od jego decyzji. Czas powinny mierzyć przynajmniej dwa stopery. Pierwszy z nich będzie brany pod uwagę jako czas oficjalny, a drugi będzie stanowił rezerwę w przypadku gdy pierwszy stoper nie zmierzy czasu przejazdu lub się zepsuje.
5. Sędzia znajdujący się na linii startu (flag men) daje znać chorągiewką, gdy arena jest gotowa do rozpoczęcia przejazdu.
6. Sędzia liniowy (flag men) daje znak przez opuszczenie chorągiewki, że nos pierwszego konia minął linię startu. W tym momencie sędzia ogłasza zawodnikom numer lub kolor szarfy cielaków, które maja zagonić do zagrody. Jeźdźcy przystępują do pracy natychmiast po wjeździe na arenę.
7. W chwili rozpoczęcia pracy, zespół jest całkowicie odpowiedzialny za cielaki. Obowiązkiem zespołu jest, w razie stwierdzenia ran lub niezdolności do pracy w grupie cielaków przeznaczonych zespołowi do zagonienia, zgłoszenie tego faktu sędziom i czekanie na ich decyzję co do dalszej pracy. W razie rozpoczęcia pracy z cielakami żadne usprawiedliwienia nie będą akceptowane.
8. Jeżeli z jakichkolwiek powodów zespół nie wystartuje zgodnie z wylosowaną wcześniej i ogłoszoną kolejnością, numery jego cielaków zostaną wylosowane w kolejności, jakiej zespół miałby startować. Wylosowane numery lub kolory szarf nie będą użyte w tej grupie zespołów. To pozwoli uniknąć zmiany kolejności startu pozostałych zespołów.
9. Wędzidło typu snaffle lub hackamore może być użyte bez względu na wiek konia i koń musi być prowadzony przy użyciu dwóch rąk. Munsztuk może być użyty bez względu na wiek konia, ale musi być on prowadzony jedną ręką.
10. Numery muszą być wysokie na minimum 15 cm, a kolorowe szarfy muszą być szerokie na minimum 15 cm. Numery muszą być umieszczone po obydwu stronach zwierząt, wysoko na ich bokach, z górną linią numerów blisko linii środkowej grzbietu zwierząt, pomiędzy łopatkami a zadem.
11. Optymalna liczba cielaków w stadzie to 30 sztuk; jakkolwiek dopuszcza się maksymalnie 45, a minimalnie 21 sztuk cielaków w stadzie, nawet gdy w zawodach bierze udział mniej niż 7 zespołów. Wszystkie cielaki w stadzie muszą być ponumerowane w grupach po 3 sztuki.
12. W stadzie muszą się znajdować 3 identycznie oznaczone (numerem lub kolorem szarfy) sztuki cieląt na zespół, gdy nowy zespół rozpoczyna przejazd.
13. W każdym stadzie użytym w czasie eliminacji zawsze musi być taka sama ilość cielaków.
14. Linia startu musi być oznaczona dwoma pachołkami umieszczonymi przy ogrodzeniu areny i łatwo widocznymi dla sędziego liniowego i widzów. Linia startu powinna znajdować się pomiędzy 30% - 35% długości areny licząc od strony przeznaczonej dla bydła i lina ta powinna być wyznaczona i ogłoszona przez organizatora zawodów. Linia startu może zostać rozszerzona o 5% na każde 3 m powyżej 33 m szerokości areny, aby stworzyć większą i szersza arenę. Brama wejściowa do zagrody powinna znajdować się na wysokości 25% odległości od końcowego ogrodzenia areny, ale nie mniej niż 18,15 m od końcowego ogrodzenia.
15. Organizator może wyznaczyć 60, 75, lub 90 sekundowy limit czasu pracy z bydłem dla każdej grupy, ale musi to być podane im do wiadomości.
16. Pracujący zespół musi być poinformowany, że minęło już 30 sekund pracy, przed ogłoszeniem upływu czasu na pracę z bydłem
17. Aby zatrzymać pomiar czasu, jeden z jeźdźców musi stać w bramie zagrody i podnieść rękę do góry. Chorągiewka sędziego przerwie pomiar czasu w chwili gdy nos konia minie linię bramy i jeździec poprosi o zatrzymanie czasu.
18. Czas biegnie dopóki wszystkie cielaki nie znajdujące się w zagrodzie, poza linią startu na części areny przeznaczonej dla bydła.
19. Kary - karne sekundy za wszystkie popełnione przewinienia będą dodawane do uzyskanego czasu, nawet gdy karny czas przekroczy 90 sekundowy limit czasu.
20. Powtórzenie przejazdu
1. jeżeli w zawodach sygnał po 30 sekundach nie zostanie nadany, praca może być powtórzona na żądanie zespołu. Jeżeli zespół zażąda powtórnego przejazdu, cielaki zostaną zgromadzone i powtórka nastąpi natychmiast z wykorzystaniem tego samego i tak samo oznaczonego bydła, przy czym na zespół zostanie nałożona kara 60 sekund.
2. jeżeli któryś z cielaków opuści arenę, obojętnie czy przeskoczy czy rozbuduje ogrodzenie, zespół zostanie zdyskwalifikowany albo za nadmierną, niekonieczną ostrość w pracy lub nakazane zostanie powtórzenie przejazdu, zależy to od decyzji sędziego.
3. jeżeli powtórka przejazdu zostanie zarządzona, musi się ona odbyć na końcu biegów kwalifikacyjnych.
4. jeżeli nie ma nowych (świeżych) cielaków na przejazdy powtórzone, o wyborze cielaków decyduje kierownictwo zawodów i sędziowie. Jeżeli będzie więcej niż jeden przejazd powtórzony w każdej grupie kwalifikacji, to zespoły jadą w kolejności przyznania przejazdów dodatkowych. Jeżeli cielaki będą użyte do biegów powtórkowych i potrzebne będą dodatkowo świeże cielaki, cielaki muszą zostać wymieszane (już użyte ze świeżymi) i na nowo ponumerowane lub oznaczone szarfami. Należy każdemu zespołowi zapewnić taką samą ilość świeżych jak i używanych już cielaków.
5. jeżeli zespołowi przydzielono cielaki z numerami lub kolorem szarf, który był już użyty, powtórka przejazdu powinna nastąpić natychmiast, z użyciem cielaków właściwie oznaczonych z tego samego stada. Jeżeli błąd został zauważony po usunięci cielaków z areny, wtedy powtórzenie przejazdu następuje na samym końcu kwalifikacji z wykorzystaniem tego samego stada.
6. jeżeli w czasie przejazdu okaże się, że więcej lub mniej niż trzy cielaki oznaczone są identycznie (numer lub kolor szarfy) w stadzie, zespół pracujący z takim stadem musi powtórzyć przejazd na samym końcu wszystkich przejazdów kwalifikacyjnych. Czasy uzyskane przez inne zespoły z tak źle oznakowanym stadem pozostają niezmienione.
7. cielaki nie mogą być użyte ponownie w czasie kwalifikacji danej klasy za wyjątkiem przypadków opisanych powyżej.
21. Brak czasu przejazdu
1. jeżeli cielak zostanie najechany lub zapędzony do zagrody po upływie regulaminowego czasu pracy.
2. jeżeli cielak ucieknie z zagrody w momencie gdy zespół zatrzymuje czas przejazdu
3. jeżeli cielak ucieknie z zagrody w momencie gdy zespół zatrzymuje czas przejazdu, przed momentem gdy wszystkie cielaki, które nie są w zagrodzie, nie są po stronie linii startu przewidzianej dla bydła. Przez cielaka, który uciekł rozumie się każdego cielaka z którejkolwiek grupy bydła uciekające przez wejście do zagrody.
4. jeżeli zespół zatrzymuje czas przejazdu, a w zagrodzie znajduje się cielak (-ki) z oznaczeniem innym niż przeznaczone dla tego zespołu.
5. jeżeli zespół prezentuje niekonieczną ostrość w pracy.
6. zbytnie użycie bata , liny lub wodzy gdziekolwiek na ciele konia
7. jeżeli więcej niż trzy cielaki są przekroczą linię startu w tym samym czasie. Jakakolwiek część ciała czwartego cielaka przekraczająca linię startu powoduje brak czasu przejazdu
22. Dyskwalifikacje
1. jakiekolwiek opóźnienie startu przez zespół
2. dotknięcie cielaka ręką, kapeluszem, liną, batem, romalem lub innym sprzętem. Nie wolno nękać bydła batem, kapeluszem czy liną. Można uderzać romal lub końcówki wodzy o chapsy w celu popędzenia cielaków
3. niepotrzebna ostrość w pracy w stosunku do cielaków czy koni lub niesportowe zachowanie
4. upadek konia i/lub jeźdźca nie eliminuje zawodnika; jednak każda próba popędzenia bydła przez jeźdźca, który nie siedzi na koniu będzie karana dyskwalifikacją
5. dyskwalifikacja członka zespołu jest również dyskwalifikacją całego zespołu.
23. Klasyfikacja/Remisy
1. Zespół może poprosić o zatrzymanie czasu przejazdu mając w zagrodzie tylko jednego lub dwa cielaki. Jednakże zespół, który zapędzi do zagrody trzy cielaki będzie sklasyfikowany wyżej od zespołu z dwoma cielakami, a zespół z dwoma cielakami wyżej od zespołu z jednym cielakiem niezależnie od uzyskanych czasów.

W zawodach wielorundowych zespół, który w każdej rundzie zapędził cielaki do zagrody, będzie sklasyfikowany wyżej niż zespół, który nie zapędził cielaków w którejś z rund, niezależnie od ilości zagonionych cielaków lub uzyskanego czasu. W zawodach wielorundowych, jeżeli zespoły zagoniły cielaki tylko w jednej rundzie, wygrywa krótszy czas pracy, niezależnie w której rundzie był uzyskany. W zawodach wielorundowych dodaje się czas uzyskany w poszczególnych rundach przez zespół w celu jego sklasyfikowania.

2. W przypadku remisu, każdy zespół będzie musiał zagonić do zagrody jednego oznaczonego cielaka, najkrótszy czas pracy przerywa remis.

(tłumaczenie wg. oficjalnych przepisów Federal Equine Western International)

1. Konkurencja Cattle Penning jest podobna do konkurencji Team Penning, z tą różnicą, że bierze w niej udział tylko jeden zawodnik, który ma za zadanie oddzielić od stada i zapędzić do zagrody jedną sztukę bydła. Wygląd areny przygotowanej do konkurencji Cattle Penning przedstawia rys. 1.
2. Limit czasowy to 90 sekund.
3. W wyznaczonym limicie czasowym zawodnik musi wyciąć ze stada i zapędzić do zagrody cielaka, którego sędzia wyznaczy wg. koloru szarfy lub numeru (w zależności od zastosowanego systemu oznakowania).
4. Wygrywa zawodnik, który uzyska najkrótszy czas.
5. W momencie do końca limitu czasowego pozostaje 30 sekund, sędzia zobowiązany jest zasygnalizować to zawodnikowi. Jeżeli zawodnik nie zostanie o tym poinformowany przez sędziego, ma prawo zażądać powtórzenia przejazdu. Powtórzenie przejazdu następuje od razu.
6. Stado musi zostać zgrupowane w odpowiedniej części areny przed rozpoczęciem przejazdu. Pomocnik sygnalizujący (tzw. flagman – może to być sędzia, sędzia techniczny lub ring steward) daje znać sędziemu prowadzącemu konkurs, że arena jest gotowa, poprzez podniesienie flagi. Wówczas sędzia prowadzący konkurs informuje zawodnika o kolorze szarfy lub numerze cielaka, który zostaje przydzielony temu zawodnikowi i w tym samym czasie zawodnik rozpoczyna przejazd (czas zostaje uruchomiony w momencie, gdy nos konia przecina linię startu).
7. Zawodnik rozpoczyna konkurencję w momencie, kiedy znajdzie się w arenie. Każda zwłoka będzie skutkowała dyskwalifikacją.
8. W momencie, gdy zawodnik wjeżdża na arenę przed startem, staje się “odpowiedzialny “ za znajdujące się tam zwierzęta, co oznacza, że ma on obowiązek zasygnalizować sędziemu zauważone przez siebie zwierzę ranne lub w złej kondycji, nienadające się jego zdaniem do pracy, jednak tylko do momentu, w którym rozpocznie on przejazd. Jeżeli zwierzę opuści arenę (np. przeskakując lub przechodząc przez ogrodzenie), sędzia decyduje, czy dany przejazd zostanie powtórzony, czy też przypadek taki miał miejsce na skutek zbyt agresywnego postępowania zawodnika. Jeżeli sędzia uzna, iż należy powtórzyć dany przejazd, będzie on miał miejsce po przejazdach wszystkich zawodników startujących w tej konkurencji. Jeżeli nie ma „świeżych” (niewykorzystanych wcześniej) sztuk bydła do powtórzenia przejazdu/przejazdów, cielaki do takich przejazdów zostaną wybrane przez sędziego i organizatora na podstawie oceny ich kondycji. Jeżeli zostanie uznana więcej niż jedna powtórka przejazdu, będą odbywały się one w takiej samej kolejności, jak kolejność pierwotna startu zawodników (wg. listy startowej). Jeżeli konieczne są powtórki przejazdów i jednocześnie musi nastąpić wymiana cielaków na nowe, które zostaną wymieszane z wcześniejszym stadem, musi nastąpić ponowne ich oznaczenie. Wszystko musi odbyć się w taki sposób, aby każdy z zawodników powtarzających przejazdy pracował z taką samą ilością sztuk bydła wprowadzoną do stada jako nowe, jak i będącą w składzie stada podstawowego.
9. Czas zostaje zatrzymany w momencie, kiedy nos konia będzie ustawiony na linii zamykającej zagrodę i zawodnik podniesie rękę w górę sygnalizując zakończenie przejazdu. W tym momencie koń nie może wejść do zagrody głębiej, niż do poziomu strzemienia. Jeżeli tylne nogi konia znajdą się w zagrodzie, skutkuje to niezaliczeniem przejazdu („no-time”).
10. Dziesięć sekund karnych doliczanych jest za każdego cielaka, który znajduje się za linią podczas sygnalizowania zakończenia konkurencji.
11. Jeżeli 5 lub więcej cielaków przekroczy linię w tym samym czasie, czas zawodnika nie zostanie zaliczony (“no-time”).
12. Jeżeli zawodnik zgłosi zakończenie przejazdu z zapędzonym do zagrody cielakiem o innym numerze lub innym kolorze szarfy, niż wyznaczony przez sędziego, lub w tym czasie w zagrodzie znajdzie się więcej niż jeden cielak, czas zawodnika nie zostanie zaliczony („no-time”)
13. Jeżeli konkurencja rozgrywana jest w kilku rundach, zawodnik, który zapędził cielaka do zagrody we wszystkich rundach będzie uplasowany wyżej w rankingu końcowym, niż zawodnik, który w jednej/ kilku rundach nie zapędził cielaka do zagrody, bez względu na osiągnięte czasy. W przypadku konkurencji rozgrywanej w kilku rundach o pozycji zawodnika w klasyfikacji końcowej decyduje suma czasów (z uwzględnieniem sytuacji opisanej powyżej).
14. Każdy kontakt z cielakiem z użyciem rąk, kapelusza, wodzy, czy jakiejkolwiek innej części sprzętu jeździeckiego będzie skutkowało dyskwalifikacją. Dozwolone jest jedynie uderzanie końcówkami wodzy lub romala o czapsy, w celu popędzenia cielaka. Zawodnik wykazujący nieuzasadnione zachowania agresywne wobec zwierząt zostanie ukarany nie zaliczeniem czasu przejazdu („no-time”)
15. Zawodnik może zostać zdyskwalifikowany za każde zachowanie, które sędzia uzna za zbyt agresywne w stosunku do zwierząt (dotyczy to zarówno bydła, jak i koni) lub niesportowe.
16. Upadek konia lub/i jeźdźca nie powoduje dyskwalifikacji, jednak wszelkie próby pracy z bydłem w momencie, gdy zawodnik nie znajduje się na koniu, będą karane dyskwalifikacją. Zawodnik nie może również zasygnalizować zakończenia przejazdu, jeżeli nie znajduje się na koniu.
17. W przypadku uzyskania takiego samego wyniku czasowego przez zawodników, obowiązuje dogrywka.
18. Wymiary numerów umieszczanych na cielakach lub minimalna szerokość szarfy to 15, 5 cm. Numery muszą zostać umieszczone na obu bokach cielaka, w obszarze pomiędzy łopatkami a biodrami. Lista z numerami/kolorami szarf dobranymi do kolejności startów powinna zostać sporządzone przez sędziego i organizatora przed rozpoczęciem konkurencji.
19. Optymalna ilość sztuk bydła w stadzie to 20. Maksymalna dopuszczalna ilość to 25, minimalna 15 sztuk – nawet w przypadku, gdy w konkurencji startuje mniej niż 7 zawodników. Wszystkie sztuki w stadzie powinny mieć numer/szarfę.
20. Ilość sztuk bydła w stadzie musi być stała w każdej rundzie konkurencji.
21. Podczas konkurencji powinno być dwóch pomocników sygnalizujących: jeden na linii wejścia do zagrody, drugi na linii głównej (może to być jednocześnie sędzia prowadzący). Również dwie osoby powinny zajmować się pomiarem czasu. Pierwszy czas będzie czasem oficjalnym (stoper lub fotokomórka), natomiast drugi jest tzw. czasem zastępczym, uznawanym w przypadku błędu ( np. nieprawidłowego zatrzymania) fotokomórki lub pierwszego stopera. Linia rozdzielająca arenę oznaczana jest poprzez markery/flagi, umieszczone na obu jej końcach przy ogrodzeniu tak, aby były dobrze widoczne dla sędziego i zawodników.
22. Zgubienie kapelusza podczas przejazdu skutkuje doliczeniem 5 sekund karnych do uzyskanego czasu przejazdu.
23. Dopuszczalny jest każdy sprzęt używany (dopuszczalny) w innych konkurencjach westernowych, natomiast nie obowiązuje podział ze względu na użycie odpowiedniego wędzidła dla koni 6-letnich i starszych. Ostateczna decyzja w sprawie dopuszczalności sprzętu należy do sędziego.
24. Zabroniona jest rozmowa z sędzią podczas trwania konkurencji. W przypadku, gdy zasada ta nie jest przestrzegana, sędzia może wykluczyć daną osobę z dalszych rozgrywek lub zdyskwalifikować zawodnika.

Rys. 1

Arena przygtowana do rozgrywania konkurencji Cattle penning

CALF ROPING

1. Jest to konkurencja rozgrywana na czas. Limit czasowy wynosi 30 sekund i w tym czasie zawodnik ma prawo do jednego rzutu
2. Zawodnik ma prawo do dwóch przejazdów. Czas lepszego przejazdu jest zaliczany jako wynik końcowy
3. Zawodnik ma za zadanie zarzucenie lassa na szyję lub rogi zwierzęcia. Po zarzuceniu lassa, drugi koniec należy puścić na ziemię zatrzymać konia i zeskoczyć z niego.
4. Czas zaczyna być liczony w momencie, gdy cielak wyjdzie z zagrody, a zatrzymany gdy zawodnik stoi obiema nogami na ziemi i koń nie jest w ruchu.
5. Przerwanie przejazdu i nie zaliczenie czasu:
1. Gdy zawodnik zarzucił lasso nieprawidłowo:
1. lasso obejmuje jeden róg
2. którakolwiek z nóg zwierzęcia znajduje się w pętli lassa.
2. Jeżeli zarzuci lasso, gdy zwierzę nie jest w ruchu.
3. Wyjazd na arenę zawodnika przed wystartowaniem cielaka z zagrody.
4. Przekroczenie limitu 30 sekund na wjazd do areny, od momentu wyczytania zawodnika przez spikera zawodów.
5. Wprowadzenie na arenę konia z ziemi, przez jeźdźca lub osobę trzecią.
6. Po upływie limitu czasu 30 sekund przeznaczonego na rzut.
6. Zabrania się wykorzystywania bicza, lassa, bata oraz innych przedmiotów do popędzania zwierzęcia.
7. Przy uzyskaniu jednakowego czasu przez dwóch lub więcej zawodników, zarządza się dogrywkę.